χαιτόποδα

τα, και παλ. τ. χαιτόποδες, οι, Ν

ζωολ. ομοταξία δακτυλιοσκωλήκων που περιλαμβάνει τους ολιγόχαιτους και τους πολύχαιτους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chaetopoda < χαίτη + πούς, ποδός. Η λ., στον εν. χαιτόπους, μαρτυρείται από το 1861 στο Γαλλοελληνικόν Λεξικόν τών Σχινά και Λεβαδέως].